ΕΜΠΟΔΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΟΥ

https://store.kobobooks.com/en-us/ebook/AAWEJV_MizKlHcwNACCR_g

Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που η καινούρια οικονομική τάξη πραγμάτων απέχει πολύ απ’ τον τρόπο που είχαμε συνηθίσει να ζούμε την τελευταία τριακονταετία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ολόκληρη η καινούρια γενιά που θα μπει τώρα ή έχει μπει στην αγορά εργασίας να νιώθει ασφυκτικά εγκλωβισμένη σ’ ένα πεδίο όπου οι στόχοι, τα όνειρα και η δημιουργικότητα έχουν μπλοκαριστεί κι όλα δείχνουν πως δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Αυτό που κάνει τους άνεργους ν’ απογοητεύονται είναι η έλλειψη θέσεων εργασίας ή οι προκλητικά χαμηλοί μισθοί που δίνονται για αμοιβή στις λίγες υπάρχουσες κενές θέσεις. Οι συνθήκες δε που επικρατούν στην αγορά, δημιουργούν ανασφάλεια κι αίσθηση περιορισμού γιατί οι άνθρωποι καλούνται να εργάζονται όλη μέρα μην έχοντας χρόνο για τον εαυτό τους ή για την οικογένειά τους και σ’ αντάλλαγμα για την δουλεία που εισέρχονται θεληματικά, αμείβονται μ’ ελάχιστα χρήματα που δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες.

 Ένας άνθρωπος που αγαπάει την ελευθερία του και θέλει να έχει τη δυνατότητα ν’ αποκτήσει κοινωνικό κύρος και οικονομική άνεση, αποδεικνύοντας τις ικανότητές του μέσα από την εργασία του, μ’ αυτά τα στενά πλαίσια δυνατοτήτων που κυριαρχούν στην αγορά εργασίας, βλέπει τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν και υποκύπτει στις πιέσεις της εποχής δεχόμενος να εργαστεί για ελάχιστα χρήματα, σε θέσεις που δεν έχουν στόχους ούτε προοπτικές. Οι δυνάμεις που δημιούργησαν τη σημερινή οικονομική πραγματικότητα μας καλούν να προσαρμοστούμε σ’ αυτή και ταυτόχρονα απαιτούν από εμάς να προσφέρουμε συνεχώς είτε χρήματα είτε χαμηλά αμειβόμενη εργασία και να πάρουμε εμείς την ευθύνη για την κατάσταση που εκείνοι δημιούργησαν. Όταν η ανάγκη μας για εργασία είναι επιτακτική λόγω βιοποριστικών αναγκών κι όχι μόνο δεν βρίσκουμε την εργασία που ονειρευόμαστε αλλά και καμία άλλη με συνέπεια το βιοτικό μας επίπεδο να έχει πέσει πολύ χαμηλά, υπάρχει ο κίνδυνος να μας κυριεύσουν αρνητικά συναισθήματα και μια μόνιμη αίσθηση απώλειας. Αυτή η μακροχρόνια κατάσταση ανεργίας που έχει σαν αποτέλεσμα να χάνουμε ακόμα και τ’ ασφαλιστικά μας δικαιώματα μπορεί να μας οδηγήσει να χάσουμε την ψυχική αντοχή που όλοι οι άνθρωποι σε κάποιο βαθμό διαθέτουν. Αποδέκτες της οικονομικής κρίσης είναι ως επί το πλείστον τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα. Έτσι συναντάμε πιο χαοτικές καταστάσεις σ’ αυτά απ’ ότι σε ανθρώπους που πριν την οικονομική κρίση διέθεταν αρκετά χρήματα και τώρα έχουν απλά μερικές οικονομικές δυσκολίες.

 Η πρώτη ομάδα όμως, νοιώθει ότι δεν έχει τη δυνατότητα διαφυγής κι αυτές τις εξωτερικές κι υπερβολικά μεγάλες οικονομικές πιέσεις που δέχεται, διακρίνουμε πως τις συνοδεύουν ψυχολογικά προβλήματα ή σε χειρότερες περιπτώσεις συναντάμε ως αποτέλεσμα της πίεσης και του άγχους αρρώστιες που προέρχονται απ’ αυτό π.χ. (καρδιοπάθειες, πονοκεφάλους ή εγκεφαλικά επεισόδια ή ακόμα και βαριά κατάθλιψη που οδηγεί τους απελπισμένους ανθρώπους να βάλουν τέρμα στη ζωή τους.) Σ’ αυτές τις περιπτώσεις που οι ισχυροί της Γης μάς ζητούν να ζούμε λιτό βίο χωρίς να μας ρωτήσει κάποιος απ’ αυτούς που μας τον επέβαλαν αν εμείς δεχόμαστε να ζήσουμε μ’ αυτό τον τρόπο θα τολμήσω να πω πως αυτό που χρειάζεσαι αυτή την εποχή πιο πολύ κι απ’ τα χρήματα, πιο πολύ κι από την εργασία σου, πιο πολύ απ’ όλα όσα έχεις, είναι να έχεις μέσα σου το αίσθημα ότι είσαι ασφαλής.

 Ένας άνθρωπος νιώθει ασφαλής μόνο αν έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση ή αν οι συνθήκες της ζωής του ευνοούν το αίσθημα της ασφάλειας. Όταν νιώθεις ασφαλής έχεις τον έλεγχο κι όταν έχεις τον έλεγχο μπορείς ν’ ανταπεξέλθεις σε οτιδήποτε αρνητικό σου προκύψει. Το ερώτημα είναι πως θα αισθάνεσαι σιγουριά αν ζεις μέσα σ’ ένα κράτος που το μόνο που κάνει είναι ν’ απαιτεί από σένα χωρίς να σου δίνει δυνατότητες ανέλιξης ούτε καμία ένδειξη προστασίας; Ο άνθρωπος που στη σημερινή εποχή είναι χωρίς εργασία και συνεπώς νιώθει ανασφάλεια από τις υπάρχουσες συνθήκες, θα μπορούσε να σκεφτεί το εξής: «Γιατί νιώθω έτσι; Βρίσκομαι στην προϊστορική εποχή και με κυνηγούν δεινόσαυροι να με φάνε; Μήπως είμαι στην εποχή που οι Ρωμαίοι κλείδωναν τους χριστιανούς στις φυλακές και τους έβαζαν να παλεύουν με λιοντάρια στις αρένες; Ζω σ’ ένα τόπο που κυριαρχεί η αναρχία κι οπλισμένες ομάδες στρατιωτών δρουν κατά του άμαχου πληθυσμού; Τι από όλα αυτά μου συμβαίνει; Τίποτα απ’ όλα αυτά. Είμαι μέσα σε πολιτισμένο κόσμο κι υπάρχουν προκλήσεις για επιτυχία ακόμα και το χρονικό διάστημα που είμαι άνεργος. Μπορώ να δράσω έτσι ώστε να έχω επιθυμητά αποτελέσματα σ’ αρκετούς τομείς κι όσο κι αν υπάρχουν δυσκολίες μπορώ ν’ αντικαταστήσω στο μυαλό μου τα διάφορα στερεότυπα που αφορούν κάποια συγκεκριμένη εργασία που επιθυμώ και να βρω άλλες παρεμφερείς απασχολήσεις που να μου δίνουν την αίσθηση της σιγουριάς αλλά και της αξιοπρέπειας. Θα θυμάμαι ότι αν ο δρόμος μπροστά μου έχει φράξει από κατολισθήσεις ή είναι γεμάτος με αδιαπέραστα βάτα δεν επιστρέφω ποτέ πίσω αντίθετα ψάχνω έναν άλλο δρόμο.

 Πάντα υπάρχει διέξοδος, πάντα υπάρχει δίπλα απ’ τον κλειστό δρόμο ένας άλλος παράλληλος που με οδηγεί εκεί που θέλω να φτάσω. Αν λόγω της κρίσης που υπάρχει δεν μπορώ να βρω την εργασία που μου αρέσει, βρίσκω μια άλλη ίσως λιγότερο ικανοποιητική αλλά δεν σταματάω να οραματίζομαι την τέλεια εργασία ούτε σταματάω να ψάχνω τρόπους να την αποκτήσω. Δεν μπορεί κανένας να με κάνει να πιστέψω πως δεν θα πετύχω αυτό που θέλω. Αν στο χώρο της εργασίας μου υπάρχει ένας προϊστάμενος ή ένας συνάδελφός μου και προσπαθεί να με υπονομεύσει ή να βγάλει τ’ απωθημένα του δημιουργώντας μου διάφορα προβλήματα δεν του δίνω σημασία γιατί γνωρίζω πως όσο πιο ασήμαντος νιώθει κάποιος, τόσο πιο απεγνωσμένα ψάχνει κάποιον άλλον για να τον διατάζει και να τον έχει υπό τον έλεγχό του.

 Αν δεν βρει για να διατάζει κάποιον στην εργασία του θα διατάζει το παιδί του, τη γυναίκα του ή το σκύλο του, άρα δεν έχει κάτι προσωπικό μαζί μου αλλά έχει πρόβλημα με τον εαυτό του. Γι’ αυτό δεν με σταματούν τα φαινομενικά εμπόδια κι εργάζομαι συνεχώς μέσα μου μ’ εσωτερικές διεργασίες αλλά και μ’ οτιδήποτε θα με βοηθήσει ώστε να αποκτήσω την ποθητή για εμένα εργασία.» Σ’ όλους τους εργασιακούς χώρους ακόμα και στην πιο δεμένη ομάδα που όλοι εργάζονται για το κοινό συμφέρον υπάρχει κάποιος που δημιουργεί προβλήματα στους άλλους ή σε κάποιο συγκεκριμένο συνάδελφο κατώτερο σ’ εργασιακή βαθμίδα απ’ αυτόν. Η συμβουλή που σου έδωσα πιο πάνω για να πεις στον εαυτό σου και να μην δίνεις σημασία στο άτομο που σε παρενοχλεί με τη συμπεριφορά του είναι το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνεις όταν το αντιληφθείς αλλά ορισμένους ανθρώπους αυτό δεν είναι αρκετό για να τους σταματήσει. Κυρίως αν αυτός που σ’ ενοχλεί δεν είναι ένας συνάδελφος αλλά είναι ανώτερος σου στη δουλειά. Δεν είναι εύκολο ν’ αναγνωρίσεις ένα τέτοιο εργοδότη απ’ την αρχή γιατί αυτοί οι άνθρωποι κρατούν καλά κρυμμένα τα ψυχολογικά προβλήματα που έχουν εντοπίσει πως έχουν ή είναι εξ’ αρχής προβληματικές προσωπικότητες και τους αρέσει να τρομοκρατούν το περιβάλλον τους με την άσχημη συμπεριφορά τους για να νιώθουν πως αξίζουν.

 Όταν όμως βρεθείς για ορισμένο χρονικό διάστημα στον ίδιο εργασιακό χώρο μαζί τους θα καταλάβεις  πως οι ψυχικές διαταραχές τους είναι ικανές να διαλύσουν την ψυχολογία σου σε μια στιγμή κι όχι μόνο τη δική σου αλλά όλων όσων βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Αυτά τα άτομα έχουν ψυχαναγκαστική συμπεριφορά ή είναι αντικοινωνικοί ασχέτως αν προσποιούνται με ψεύτικη ευγένεια ότι είναι κοινωνικοί και σωστοί σε όλα. Φυσικά οι ίδιοι το γνωρίζουν πως δεν χωνεύουν κανένα και κυρίως όταν εντοπίσουν έναν υπάλληλό τους που έχει ανάγκη την εργασία ή αν δεν αρέσει εξ΄ αρχής στο προβληματικό κεφάλι τους το στυλ του, προσπαθούν να τον εξοντώσουν ψυχολογικά ώστε να βγάλουν τα δικά τους απωθημένα επάνω του.

 Οι τρόποι που χρησιμοποιούν είναι τόσοι πολλοί και σατανικοί που αν είσαι άπειρος στο να ξεχωρίσεις τι δικαιώματα και τι υποχρεώσεις έχεις στο χώρο που εργάζεσαι, θα βρεθείς στο σημείο να θέλεις ηρεμιστικά για να πας στη δουλειά σου. Εδώ μιλάμε για εργοδότες και προϊσταμένους αλλά τα ίδια ή χειρότερα προβλήματα μπορεί ν’ αντιμετωπίσεις κι αν το άτομο που σε παρενοχλεί είναι κάποιος συνάδελφος που δεν σε γουστάρει. Μπορεί με χίλιους τρόπους να σαμποτάρει τη δουλειά σου ώστε ν’ αποτύχεις σε κάτι που κάνεις και να σε διώξουν, ίσως και χωρίς αποζημίωση. Μπορεί επίσης να σε κακολογήσει με ανυπόστατα στοιχεία ή αν γνωρίζει κάποιο μυστικό σου να θελήσει να σ’ εκβιάσει ή να σ’ εκθέσει στους υπόλοιπους συναδέλφους σου. Αν έχει τη δυνατότητα λόγω της θέσης του να φορτώσει σ’ εσένα υπερβολική εργασία με μικρά χρονικά περιθώρια διεκπεραίωσης  να είσαι σίγουρος πως θα το κάνει ενώ γνωρίζει εκ των προτέρων πως δεν είναι κάποιος σε θέση να την τελειώσει μέσα σ’ αυτό το χρονικό διάστημα που σου δίνει και τις περισσότερες φορές, θα καρπωθεί ο ίδιος τα οφέλη και τους επαίνους από τη δική σου εργασία χωρίς από την άλλη να παραλείπει να λέει στους άλλους πόσο αντιπαραγωγικός είσαι. Επιπλέον μπορεί να σ’ αναγκάσει να κάνεις μια εργασία που δεν είναι μέσα στα συνηθισμένα καθήκοντά σου επειδή θέλει να σε μειώσει στα μάτια των συναδέλφων σου και να χαλάσει την ψυχολογία σου ή επειδή θέλει να σ’ εξοντώσει σωματικά κι αν παραπονεθείς για τη συμπεριφορά του θα έχεις ν’ αντιμετωπίσεις την εκδίκησή του.

 Ένα άτομο που συμπεριφέρεται μ’ αυτό τον τρόπο να ξέρεις πως είναι ή ψυχολογικά ασθενής ή κακός κι ανήθικος στην ψυχή του οπότε μην πέσεις στην παγίδα του κι αρχίσεις να αισθάνεσαι άσχημα ή να νιώθεις πως δεν είσαι καλός στη δουλειά σου επειδή ο αισχρός προϊστάμενός σου διαλαλεί σ’ όλους αυτό το πράγμα, γιατί ο στόχος του είναι ακριβώς αυτός. Θέλει να σε κάνει να νιώθεις άσχημα ή κατηγορώντας σε πως δεν είσαι αποδοτικός ή πως η εργασία σου είναι η χειρότερη που έχει δει ή σε κατηγορεί για κάτι που έχει εντοπίσει επάνω σου και με το ανήθικο μυαλό του το θεωρεί ελάττωμα. Τις περισσότερες φορές όλ’ αυτά που σου κάνει και σου λέει είναι μέσα σε ευγενικά πλαίσια ώστε να μην μπορείς να τον κατηγορήσεις πως είπε κάτι ανάρμοστο για εσένα. Να ξέρεις όμως ότι ακόμα κι η πιο ευγενική έκφραση όταν την προφέρει κάποιος μ’ ένα συγκεκριμένο φωνητικό τόνο, μπορεί να γίνει πιο προσβλητική κι απαίσια και από ένα χαστούκι.

 Αυτά είναι τα χτυπήματα κάτω από τη μέση που τα χρησιμοποιούν κυρίως οι προϊστάμενοι  ή οι  υπάλληλοι που για να έχουν όπως σου ανέφερα παραπάνω την αίσθηση ότι μόνο αυτοί αξίζουν και κανένας άλλος ψάχνουν κάποιον υποτακτικό στο χώρο της εργασίας τους. Η πιο συνηθισμένη άμυνα που πολλοί άνθρωποι προβάλλουν  όταν στοχοποιούνται απ’ τους προϊσταμένους τους είναι η φυγή από την εργασία. Αν νομίζεις πως δεν αντέχεις σ’ ένα περιβάλλον που σου συμπεριφέρονται άσχημα και θέλεις να φύγεις είναι δικαίωμά σου να το κάνεις. Αν όμως μείνεις είτε γιατί αυτή η εργασία σε καλύπτει οικονομικά ή επειδή σου αρέσει και το μόνο πρόβλημα είναι ο προϊστάμενός σου ή ο ανήθικος συνάδελφός σου, επείγει να λύσεις τα εργασιακά σου προβλήματα αμέσως.  

 Δοκίμασε αρχικά ν’ αντιδράσεις κι εσύ με τον ίδιο τρόπο που σου συμπεριφέρεται κάποιος. Αν κάποιος συνάδελφός σου σε προσβάλλει «με το γάντι» κάνε κι εσύ το ίδιο. Αν είναι προϊστάμενός σου απείλησέ τον με ότι γνωρίζεις γι’ αυτόν και πως θα τον αναφέρεις στους εργοδότες σας γι’ ανάρμοστη συμπεριφορά και με την κατηγορία, πως σου παρακωλύει την αποδοτικότητά σου στην εργασία σου ή δεν σ’ αφήνει να εργαστείς. Αν είναι ο ίδιος ο εργοδότης που σου κάνει τα προβλήματα, μπες με θάρρος μέσα στο γραφείο του και χωρίς να καθίσεις  να περιμένεις να τελειώσει την εργασία που υποτίθεται πως κάνει μόνο και μόνο επειδή θέλει να σε κάνει να περιμένεις, μίλα του πρώτος απαίτησε να σ’ ακούσει και πέστου πως αν θέλει να παραιτηθείς θα το κάνεις αμέσως, αλλά να στο ζητήσει εγγράφως παραθέτοντας και τους λόγους που δεν θέλει να είσαι στη δουλειά του διαφορετικά οφείλει να σου συμπεριφέρεται όμορφα και να σου αναθέτει εργασίες μέσα στα εργασιακά πλαίσια και χωρίς υπερβολές. Δώσε του να καταλάβει πως είσαι διατεθειμένος να συνεργαστείς μαζί του αλλά απαιτείς σεβασμό.

 Το ύφος σου κι η γλώσσα του σώματός σου να του το δείχνουν αυτό καθώς θα του μιλάς. Να θυμάσαι πάντα μπορούμε να κάνουμε τους άλλους να μας ακούσουν με κάθε τρόπο, κυρίως όταν είμαστε σωστοί και οι άλλοι μας έχουν φερθεί ανάρμοστα οφείλουμε στον εαυτό μας ν’ αντιδράσουμε υπερασπίζοντάς τον. *Υπάρχει όμως κι ένας άλλος τρόπος για να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος στην περίπτωση που δεν σου αρέσουν οι εντάσεις. Μ’ αυτόν δεν έρχεσαι σε κατ’ ευθείαν αντιπαράθεση με το άτομο που σε παρενοχλεί, αντίθετα εργάζεσαι μαζί του σε πνευματικό επίπεδο και λύνεται τις διαφορές σας εκεί....

ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΖΕΡΒΑ
ΠΗΓΗ: ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ - ΞΑΝΑΒΡΕΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ... https://store.kobobooks.com/en-us/ebook/AAWEJV_MizKlHcwNACCR_g

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΖΕΡΒΑ