Η πολιτεία κι οι εκκλησιαστικοί άρχοντες από χιλιετίες έχουν
κάνει δικούς τους νόμους και ζητούν από εμάς να τους τηρούμε για να είμαστε στα
πλαίσια κοινωνικής ζωής που αυτοί έχουν ορίσει και για να μας πείσουν για όσα
λένε χρησιμοποιούν διδάγματα που μας μεταφέρουν απλοϊκοί ιερείς έτσι ακριβώς
όπως τους τα έμαθαν κι αυτωνών.
Η εκκλησία κι η κοινωνία ζητούν κι εμείς είμαστε
αναγκασμένοι ν' ανταποκριθούμε. Πρέπει να είμαστε ενταγμένοι στο σύνολο των σωστών
ανθρώπων και να συμπεριφερόμαστε όπως αυτοί. Να είμαστε έντιμοι καλοί στη δουλειά
και στοργικοί απέναντι στο σύντροφο της ζωής μας. Να αποφεύγουμε την απιστία προς
το σύντροφό μας γιατί είναι αμαρτία να είμαστε αφοσιωμένοι γονείς να βοηθάμε τους
ανθρώπους όταν έχουν ανάγκη και να προσφέρουμε στους άλλους χωρίς ν’ απαιτούμε
τίποτα επιπλέον να έχουμε σεβαστό λόγω τιμής στα λεγόμενά μας και να είμαστε πιστοί
στη θρησκεία που επέλεξαν για εμάς οι γονείς ή η φυλή μας.
Θέλεις κι άλλα ή αγχώθηκες
να τα μετράς; «Η συμμετοχή στη ζωή φίλε μου αφαιρεί από μέσα μας όλη τη χαρά της
ζωής». Οι ονειροπολήσεις που κάναμε σαν είμασταν παιδιά εξαφανίζονται και μαζί τους
χάνονται και τα όνειρά μας. Η λάμψη των ματιών θαμπώνει τις ώρες που αντί να χαιρόμαστε
τον ήλιο τον αέρα την θάλασσα τα λουλούδια τη μυρωδιά από το φρέσκο χορτάρι, είμαστε
αναγκασμένοι να εργαζόμαστε σ’ ένα θορυβώδες εργοστάσιο με τις μηχανές να βουίζουν
στα αυτιά μας ή να απασχολούμαστε σε χίλιες δυο εργασίες που δεν γεμίζουν με τίποτα
την ψυχή μας κάνουν το σώμα μας κομμάτια από κούραση και δεν έχουμε αντοχές να σκεφτούμε
ούτε από πού ήρθαμε και που πάμε.
Κι όλα αυτά γιατί; Για να πληρωθούν λογαριασμοί.
Λογαριασμοί για το φαγητό λογαριασμοί για το ενοίκιο το νερό το ρεύμα τη μετακίνηση
τη μόρφωση τα ρούχα την ομιλία στο τηλέφωνο. Τόσοι λογαριασμοί που χάνουμε το λογαριασμό
της ζωής μας. Και θα σκεφτείς τώρα τι να κάνω; Να παραμείνω παιδί να παίζω να γελάω
και να καταργήσω πρακτικές πλευρές της ζωής για χάριν των ονείρων μου; Ποιος θα
με παίρνει σοβαρά αν δεν είμαι μέσα σε πλαίσια συμπεριφοράς που έχει ορίσει η κοινωνία;
Οι κοντινοί άνθρωποι θα με βγάλουν από τη ζωή τους αν δεν ανταποκρίνομαι σωστά αν
δεν περιμένουν από μένα τίποτα.
Αν δεν εργάζομαι πως θα έχω καλή ζωή; Πως θα
βρω τρόπους να πληρώνω τις υποχρεώσεις μου; Πως θα είμαι σωστός αν δεν βοηθώ τους
άλλους; Πως θα εισπράττω σεβασμό στην εργασία μου αν δεν είμαι καλός σε αυτό που
κάνω; Η οικογένειά μου αν δεν έχει την συμπαράστασή μου για πόσο θα με δέχεται σαν
δικό της άτομο; Δεν θα χρυσώσω το χάπι γι’ αυτό δεν θα σου πω πως θα τα καταφέρεις
να ανταποκριθείς στα παραπάνω χωρίς να κοπιάσεις. Χρειάζεται επιμονή και πίστη για
να δημιουργήσουμε τη ζωή που θέλουμε κι όποιος δεν έχει μπει σε γρανάζια αδυσώπητων
πρέπει δεν μπορεί να καταλάβει πόσο επώδυνη είναι η διαδρομή και πόσο τον φθείρει
μέχρι να θελήσει να την αλλάξει.
Επιπλέον ο κάθε ένας από εμάς έχει την δική του
προσωπικότητα και δρα σύμφωνα με το χαρακτήρα του κι αυτό συνεπάγεται πως δεν μπορούμε
να δώσουμε σε κάποιον ένα κανόνα και να τον τηρήσει.
Ο ορισμός «ανέμελη ζωή» δεν
υπάρχει.
Υπάρχουν μόνο οι κατάλληλες συνθήκες που θα δημιουργήσουμε ώστε να οδηγηθούμε
σ’ αυτή μέσα από επαφές μας με άλλους και την τριβή που δημιουργούμε αναμεταξύ μας.
Αυτό που πρέπει να επιδιώξουμε είναι να νιώθουμε καλά ανεξαρτήτως τι συμβαίνει στο
περιβάλλον και να μην φορτωνόμαστε με ενοχές όταν ζητάμε να είμαστε ελεύθεροι επειδή
εκκλησία και πολιτεία μας μετέδωσαν προγραμματισμούς υπόδουλης ψυχής. Όταν θα απαλλαγούμε
από τους κανόνες που μας επέβαλαν να ζούμε την ζωή που θέλουν οι άλλοι τότε θα
έχουμε και δύναμη να πετύχουμε όσα επιθυμούμε.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΖΕΡΒΑ
ΠΗΓΗ:ΞΑΝΑΒΡΕΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΒΙΒΛΙΩΝ- ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΕΡΟΧΗ-ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΖΕΡΒΑ
